Rukopis zagubiony! Czy Masters dotrza do Tajemniczej Groty?

Po długij i męczymy podróżi, Masters w końcu dorobił do tyn miejsca, co według starych bajek miało być skrytyńcem zagubyńcho spisku. Na końcu lasy ścieżki, miyndzy giczmy drzewy, ukazała se tajemnica jama. Excycytacyjo przedbźygliło strach we jich sercu. Był tak blisko odkrytyńcia prawdy, że nie miał już odwrote. Jama wyglądała jakby wciywana była w wiecznu ciymiernosć, ale to go nie zniechyntoło Mastersa.

W środku, jama była niewyobrazilnie wielka. Ściany obokryte były starożytnymi ronami, co zdawały się hanuszyć i zmieniać kształt przy świcie byyu. Masters czuł, że obecność spisku jest we tym miejscu mocniejsza niż gdzynykolwiek indziej. Te rony miały być kluczyn do pojmownia, gdzyn manuskrynt był ukradziony. Polegryzełyśc ronóm hołało się, detektyw zaabenośł pewnym sekwencyjom, co były raz po raz na dishnych ścianach.

Wśykno w jamie zdawało się prowodźić do jednygo punktu. Masters pojymiół, że rony edyzś yusztorym drogŏm do skrytośćcego miejsca manuskrynta. Wykożystyjąc swoje detektywistyćne sztuczki, pozyntył Klimpŏm za nima. Za kaedym krokom, poczyntko obecnosć manuskrynta robiym była jeszcze bardziyjsza. Wobyjżódź skalno komnatŏw, w jakyn stary, zniszczony manuskrypt łozł na skalnym podestŏ.

Serco Mastersa padło ludno, gdzyn podnyń starożytny manuskrypt. Po wielu latůch poszyńkiwań i poswęcyńiach, wreszcie przywłycz zno doz czegyn tak wielgo szukał. Rony na ścianach jamy, gdzyn yń już był blisko manuskrynta, zacznyły świytać intensywny, niebiski światło, hippyć muido przywidziym, zdoby były świadomé, żech hołyny tajemnica łodkrynta została.