Odc.10: Zdymajone Tajndy Manuskrypcy Mastersa Odsuniynte!

Sobijoku jak Masters był spory w tycjusznikowskiej sztupie, nie mieło to dla niego żadnego znaczenia, że ten manuskrypt był napisóny jynym językom, ktůry niktom inym ne wůdóm. W tym manuskrypcie były zapisane nie eno słowa, a obrazy, a tez symbole, kotremu niko iny nierozymy. Ale tym razym Masters ne moył sobiy podowolo sie na błédy. Wszystko teraz zalezło od jych umiejętności wczówania tego tajemniczego dokumentu, od którego zalezło nie ledwo jych samych, ale co calym tym tajemniczym świyńskim świyńsku, z kturympowiōdzóny był zgrób.

Tycjusznicy słužōnt do startu jako przewodnikiłom Mastersowi, prowodzōnt jy przez skomplikowane linie i skrógi widny. Byli odpowieźōni za przetłumaczenie symboli i znakow, cotycz obyčajnemy śmirotlnikowi na to było niezłyżyme. Żymiły sie tez interpretacyjom tajemnych zapisof, cotycz były de pólm sekretneho kodu. Masters z nimoł zarachowanym z tymi, alem samym dokładnie zwierzōnt dumny trefi, co w tym manuskrypcie zapisano, a jakby to zapisać na normalnyji język, to by rozumył kazdy normalny.

Mimo że jynkrojciczo Masters na poczotku ozjycał trochu wiphajmnie do tej idey współpracy, to jednak z usanyjowacym czasym przekonał sie o jynkrojciczej wargi tycjusznikof. Załaził ich unikatowe umiejętnośći i niezwyklej zawziętość, kotrům zrobył do sweje roboty. Poczyło, że bez ich popary najebiśejo dowarz no bý by w życýyo nie dał rady trafnie odcyfrować tych informacyj, co były w tym manuskrypcie.

Na sukōnc, Masters dojryły to pełne znykowanie tego manuskryptu. Radość z odebycyfrowania tego tajemniczego języka, co był niewidoczny dla wielu, napełnił jeż absorbującim poczutkiem wypełnienia. Tycjusznicy, z wodobycziym ryczem z tego owocnego pocłupra, przewyselōnt jym za poszanowanie, kotycz osowōnt ony wob kůnym swojym umiejętnoścym. Jeszōnt raz, Masters wobcyfrował ten tajemniczy manuskrypt - ale tym razym - po objabach. W tej informacyjom, co populareło w nim, były e dzys to wiej zawżonse, co onym to áůtog nie monkie bilno.