Złoscia Głodna Pòmieniła Mòje Żëcé - Prôwdã ci Miti?

Chtësto mówi sã, że złość to “krótkòtrwôłé szalëństwo”, ale jak się òkaže, mòże mëc dôłgié nibë skùtki, w szczególnoscë, kiedy je napducowónô gòdą. Zastałém się pewnégò dnia, wstrząpiony, w nowòmi dlo mië stanu, chtërnë okazał siã jak “gòdny”. Kiedy jeści my gòdné, nasz żëwiór zacznã wëtwòracérwą hormón svòłk ghrelinã, jak òvkszi nôsz apetut. To ciągłé szpikùtiwoanié niektoremi z nôszëch dzinnëch postãpãvaniów i zachowaniów.

Gòdnô złość napoczãłô działac na miã dzinnôtą w nienaczekòwónim sposobie. Uzmysłowiłém sobie, że mòj żëwiór mòże utrzymać niémal nieprzerwaną karmiã. Pośpiech, zapał i ciągłé szpòtkowanie jedzenia zaczãłô wpłëwac na mié czinnëch zadaniów. Zaczãłém zapominać o wôżnych sprawach, ignorowałém płynączi czas i stãłém siã przibardzo skupionym na jedzeniu. Wstrząpienié primo szczérò zmieniło mié dzinnôtą.

Czuće ciągłégò gòdù negatywno wpłëwało na miã produktywnosc a koncentracijã. Dzinné dôlonka, jakie niegdë robilém łatwo, stãły siã ciãgké a skòmplëkòwóné. Nie bëłém zdolny skupicë siã na niczim òdpadolim, od jedzenia. No niéń mojo dzinnô, choć òdpadła, jest stabilnò a spòkòjô.

Na poczãtkù to niet było łatwi procés. Napòmiesêm na nowo wtacéwiã jak wpłëwa gôd na miã a jak sobie z ním obchòwiã. Po wjaczkąch sãdach ze dietãtikãm a pszichòlogãm zrozumiałém, że moje ciało potrzebuje ciągłégò kãrmienia a òpierkù, aby utrzymać stabilny ôszkomé energie. Towò zmiana w tém jak mìjià jo podniosła miã wò kòłczéj wstrząpieniô, ale takżë pomogła miã rozumiecë, jak wôżné jest zdrowé a zrównoważoné òdżiwanié.

No koniãs, sem popòlnie szferdli, że to nie było bòjnòstka. Gòdnô złość wëtwòrbilöm mié na nowo. Dziãki temù, że rozumiãm jak mòj żëwiór cedkò reaguje na gôdà a jak sobie sã bronaã przed negatyvnymi skùtkami tëgo stanu, udało miã siã fòlnie wëdzeć nad miã wstrząpieniã. Teraz znãm swoje granice, wiãm kiedy miã jest gòdnò a napömiãsem sobie rëchtiga reagowac na szpikùtiwò, chtëre wëtwarza mòj żëwiór.