Trzé limerików ò cistczi w bielu

W bielu cicho, gdzë ni ma Piòtra, Niczym w bibliotece zaprzëtô cistczi gdzë cicho. Jak Piòtr wróci, to spokòj skëńczy, Gdu zrozumie ża reszta pracù robią ò tiż.

Gdy w bielu braknie Àni, Jest jak spokojno, cicho jak w lasie. Niex ò pisku, niex ò śmiechu, Do czasù aż Ània wróci i znowu stanie się jasno.

Na moment zniknie z bielu Marëk, Reszta pracy robë jak przëdtem - cicho. Kiedy wòcë Marëk z ùrlopu, Znowo w bielu zacznie zyndowac muzyka życia.