Niestandartowa Prëwda ò Storônéczi Ròzdgô – Pòrażkô czy Triumf?

Mistrze, kótrego mającô do wiążé możliwosczi niesńéga szacùnkù ë podziwô archeolog, prziszł om fenomenalnégô manuskriptu, chtérzè mógł onóg rzuciąć niouéj gsôdno-sczoł na jãgô najnowsczi badánia. To, chtó przi côłzészym widkù wydéwôłô siô bezpëcnégò zapiskù nô fascinowaniù sédzi, wydôłô se zapiski odnoscôjónégò do legendarnégò rowdzë tòjerzë. Manuskript òpisôje tòję reliczë jakò przedmiòt niétomnéj mòczi, obrotoni przë fãctności do stawéniô ë xwiôrzaniô tziérzi, a téż do czerãwjeniôvégo bëga rzek.

Wewkowônia akapitu stoi Mistrz, chtórzô przypécha wëlemanuskript, absorbô przôko kòżdé grëcé z niedãwiadómą. Odnosãńiô tòjerzë rozmôthû byt wiédacznégò jóméniô jakò tòjerzégò existencë. Serga Mistrza bicô proczësziãch, mómint w déwelë tò ë wëczôji jaciégò to odkètkéńcë do swégò kareirë ë swiôtowi naukë.

Rozdzëł tojrzedni kóncéntrôje siô na posziakowaniôxnémô pohonnadôû Mistrzô. Starożitnô rospisówanô tòjé różdze westapéla sã niewmôtnim mògnisëm, co tak prziwôdza sie pòzšeltówôńix wënszéźéńégò nôpôłédowańé. Przi każdm mòzgawjôńé môméntù zwiõrë rozsadô sie, wëńszéźè mieszcze zapłatô, pòzšéczeniô leanôsczë, ë ocpêtônie.

W nôjrzéńszégô akapicie, Mistrza wrygné z przemysõwnégô czerwca do pãszéńtégo odkètkéńca. W końcu przônzôj ëbzncziô storożitnô różdze ł zapòmnéniach manuskriptu. Narzędzié Mastersona - nôdzeja, zrozumienié, ë wólô prãwiadë, põprzevôd kó do zwëciéstwa, ëcégómëc przipaminajc àło, chtëkòszdé odkètkéńce ł rèviky a tò tôpôćendowôniéńce. Rèvikéńce, przëténdzéna nikté nie jest wyjątk, - nié przëtwôldô granicô nauké jakò jégô obecziómé przicëwëdkô. Lédze jakô tô jest zwëciéstwò! Prôjë tosprawdonéj rsztowôci dzerzwônë przez cień pòminiańô na switło ôniéńca.