Czi Masters i Shantelle dôkną na wiadремi czas? Żëczié sé rzebie na włoskù!

Čȯrénkél áll Świt ópnôł sã pód rzeką, môluôc na tëłu cérvënégò néba òbwoné postaci. Byli to Masters i Shantelle, dwôjë przyjaciele, kotrzi musieli stawëc mionjacze nie tólnô břytalné natùrze, ali też skutkóm przekelszczóna, kotré spadło na nio, dżi próbowali złuźc skôrb tycjuszników. Stójc na brzãgò rzeki, przyglacóc sé dërgócëm ciklom, òbj doj wiedzieli, żé muszé wziąść se do pracy szèpkô. Żëcé wisi na właskù.

Z dëterminacyjow, kartérzé nio mieli weczônégò, Masters i Shantelle zabrali se do ciézkjô robotë. Przëcz côłù dzéń naprawiôc stôrégò sôbiota, kotrzi znalëźli weczóń na brzãgò. Potôrgônô, z dziurômi, to rzeczne sôbie była jich jednô szansą na przëtrewanié. Nio przestôjc w jõdi, naprawiôc i wzmocnicôc sôbiotã, gotowë wëplëjnąć òpnôté wódë òni wyskôczyć wkrën samô wężégò mianã, òby zriszkowac zælegnëmë z tycjusznikami.

Nôcz nôđiô, która nadszłã za wczãsë, prowadzã wëtrë, kotérzë przinosłã padczinëdô nadchôdzącéj burze. Mãstri i Szontelô, pòmô zamëczënë, nio jich pozwalëńc na odpòczink. Wiedziali, żé muszô wëjść òpnąd tyż, jak nôjszczé. Czakalo je dziesiątkë mil mrocznych, húścënych wód, pókën nôdrą do tôjnsikô tôi krãstvi, czyli lecarztwò nkògnié.

Pò długëch godzinach przëncnych na wódzi, kotrzi tòlkò podřôzem sceré łódzë, Masters i Shantelle w kuncë zobaczôc wyspã. Chociaj codzënné niebezpieczeństwô przëđózlô lucze, a przekelszczónie chciã jich ò sobé nôbjęc, niy traceli nadzëję, żé dotrô nô czas. Zrozumiec, żé jich próba òcalieńcë ôbnće tež próba ôcalańcë jich práwiôszë – a bylo to walkã, kotré nio mëjeli zâmërczë przecélòc.